ಕಾಲ ಕಳೆವಾಗ
ಕಾಲದಲ್ಲಿ
ಹೂತುಹೋಗಿದ್ದ
ಅವಳ ನೆನಪುಗಳ
ಒಂದೊಂದೇ
ಪುಟಿಯ ತೊಡಗಿದವು
ಇದು ಬೇಕೆ ಎಂದಿತು ಒಳ ಮನ
ಅದರ ಮಾತನೆಂದು ಕೇಳಿದ್ದೆ ಎಂದು ಯೋಚಿಸುವಾಗ
ಫೋನ್ ರಿಂಗಣಿಸಿತು
ಕಾಸು ಕೊಟ್ಟು ಕೊಂಡ ಪೀಡೆ
ಎಂದು ಶಪಿಸುತ್ತ ಎತ್ತಿಕೊಂಡೆ
ಹೆಲೋ ಏನು ನೋವೆ?
ಅಯ್ಯೋ ಛ
ಬನ್ನಿ ನೋಡುವ ಎಂದು ತುಂಡರಿಸುವಾಗ
ಎಲಾ ಕಪಟಿ ಎಂದಿತು ಮನ
ಎಶ್ಟು ಸಮಯದಿಂದ ಬೇಯುತ್ತಿರುವ ನೀನು
ಇನ್ನೊಬ್ಬರಿಗೆ ಬನ್ನಿ ನೋಡುವ ಎಂದೆಯಲ್ಲ ಎನುವಾಗಾ
ಪಾಪಿ ಹೊಟ್ಟೆ
ವ್ಯಾಪಾರಂ ದ್ರೋಹ ಚಿಂತನಂ
ಎಂದು ತೇಪೆ ಹಚ್ಚಿತು
ರಾತ್ರಿ ಎಚ್ಚರವಾದಾಗ
ನಿದ್ರೆಗೆ ಜಾರಲು ಹೆಣಗುವಂತೆ
ನೆನಪಿಗೆ ಜಾರಲು ಹೋದೆ,
ಸೋಲು
ಇದೊಂಥರ ಪಿಕಲಾಟ
ಓದಲು ಹೋದರೆ
ಯೋಚನೆಗಳು ಮುತ್ತುತ್ತವೆ
ಅದರ ಬೆನ್ನು ಹಿಡಿಯ ಹೋದರೆ
ನಿದ್ರೆ ಆವರಿಸುತ್ತದೆ
ನಿದ್ರಿಸಲು ಹೋದರೆ
ಯೋಚನೆಗಳು ಬೆನ್ನು ಹತ್ತುತ್ತವೆ
ಸೋಲು
ಗೆಲ್ಲುವುದು ಕಲಿಯಲೇ ಇಲ್ಲವೆ
ಬದುಕಿನಲ್ಲಿ?
ಹುಟ್ಟಿನಿಂದ ಸಾವಿನವರೆಗೂ
ಇನ್ನೊಬ್ಬರ ಬಿಕ್ಶೆ
ನನ್ನದೇನಿದೆ ಎಂದು ಯೋಚಿಸಹೋದಾಗ
ಮಾತ್ತೆ ಮಾರ್ದನಿಸಿತು-
ಸೋಲು
ಸೋಲು ನನ್ನ ಆಯ್ಕೆಯೇ?
ಇಲ್ಲ
ನಾನು ಗೆಲುವನ್ನು ಆಯ್ದುಕೊಳ್ಳಲಿಲ್ಲ
ಅದಕ್ಕೆ ಉಳಿದದ್ದು ನನ್ನ ಪಾಲಿಗೆ ಬಂತು
ಅಂದರೆ ಆಯ್ದುಕೊಳ್ಳದೇ ತಟಸ್ಥರಾಗಿರುವುದು ಸೋಲೆ ಎಂದರೆ
ಹೊಉದು
ಪ್ರಾಣಿ ಜಗತ್ತಿಗೆ ಹೇಗೆ ಸಾಮಾಜಿಕ ನಿಲುವುಗಳು ಅನ್ವಯಿಸದೋ ಹಾಗೆ
ಗೆಲುವಿನ ಜೊತೆಗಿರದವನಿಗೆ ಸೋಲು ಅಂಟಿಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ
ಹೇಗೆ ಬೆಳಕು ಕತ್ತಲೆಯನೋಡಿಸುವುದೋ ಹಾಗೆ
ಕಾಮೆಂಟ್ಗಳಿಲ್ಲ:
ಕಾಮೆಂಟ್ ಪೋಸ್ಟ್ ಮಾಡಿ